BETÜL TUNCEL

betultuncel@hotmail.com

Nisan ayı baharın ta kendisi!.. Taze toprak kokusu, Nisan yağmurları ile ıslanarak çiçeklenen ağaçlar, baştanbaşa yeşeren doğa yeniden doğuşu müjdeliyor… Yüreğimizi yaşama sevinci sarıyor Nisan ayı ile birlikte... Bahar mevsimi, bize sunulan sürpriz bir armağan gibi; onun değerini bilmek, tadına varmak ve onu yaşamak bizlere düşüyor Nisan ayında...  

Geçtiğimiz günlerde Nisan ayının güneşli ama serin bir Pazar akşamında Almanya’nın Hamburg kentine vardık… Vatandan uzakta olmak, sevdiklerinden uzakta kalmak insanı kanadı kırık bir kuş misali öyle yükseklere uçurmuyor! Sevinçleri, güzellikleri bir yerde belki de doyasıya yaşayamıyor insan ama yeni yerler görmek yine de büyük bir değişiklik...

Hamburg şehri sanayinin, ekonominin canlı yaşandığı bir liman kenti; bir zenginlik, bir refah ülkesi burası... Şehir ayrıca kültürün de dolu dolu yaşandığı bir yer... Galeriler bütün gün açık, resim ve heykel sergileri, tiyatro salonları dolu... Caz müziğinin ritmi konser salonlarından taşıp sokaklara, yollara dökülüyor, trafik gürültüsü korna sesleri değil ama müzik sesleri yükseliyor her yerde…

Elbe Nehri şehri boydan boya bölerek köprülerle geçit veriyor Hamburglulara… Gerek bu nehrin üzerindeki gerekse Büyük Alster ve Küçük Alster iç göllerindeki gezinti gemileri tüm Hamburg’u baştan sona görme imkanı sağlıyor… Nehir ve göl kıyısındaki şık villalar, parklar, plajlar, tarihin derinliklerinden izler taşıyan eski binalar savaştan ve bombalardan kurtulmanın, o kötü günleri geride bırakmışlığın dik başlılığıyla hala ayakta, hala sağlam duruyorlar!.. Bu gezi gerçekten çok güzel geçti ve şehri tanıma açısından da çok yararlı oldu…

Bu arada ünlü Hamburg televizyon kulesini, St. Nicholas Kilisesi ve St. Michael Katedralini ziyaret etmek, birbirinden şık kafe ve restoranların bulunduğu Rathaus Meydanı’nda turlamak, büyük alış veriş merkezlerine uğramak, oraları gezmek, o havayı solumak büyük bir değişiklik oldu benim için; hakikaten fevkaladeydi hepsi de... Ama son gün uğradığımız o devasa Stadtpark’taki panayır ortamı ise bir başkaydı!.. Güzel güneşli bahar havasının da çekiciliğiyle sanki tüm Hamburglular akın etmişti parka; çimlere uzananlar, gölette kürek çekenler, top oynayanlar, eğitilmiş köpeklerin gösterisini izleyenler Nisan ayının o tatil gününde ilkbaharı yaşıyorlardı gönüllerince…

  

Parkları, meydanları dolduran insanlar, kalabalıklar, belki yabancı yüzlerdi benim için; ama sürekli selam veren, tebessüm eden insanlarla karşılaşmak gurbet ellerde iyi geliyor insana!.. Güneş biraz kaybolunca yağan yağmur usul usul ıslatırken her yanı, esinti ile birlikte biraz üşüyor ve ürperiyorsunuz ama bahar mevsimini yaşamanın da tatlı mutluluğunu ve huzurunu hissediyorsunuz...

Ülkemizle karşılaştırdığımızda bir pahalılık göze çarpıyor, ancak bizlere göre yaşam standartları ve alım güçleri oldukça yüksek Almanların… İşsizlik sorun değil, insanlar hayatları boyunca sosyal güvenlik şemsiyesi altındalar… Buna orada yaşayan gurbetçi Türkler de dahil elbette...

Bu ülkede, gençlik yıllarında olduğu gibi yaşlılıkta da sağlık sorun olmuyor ve sosyal yaşam aktivitesi korunuyor. Kimse “Ben ihtiyarladım, köşeme çekilip ölümü bekleyeyim!” düşüncesinde değil! Yaşamın her türlü etkinliğine katılıyor Hamburg’da yaşlı olsun genç olsun herkes... 

Ulaşım da fevkalade düzenli bir şekilde gelişmiş: Otobüs, metro, tren saat gibi dakik çalışıyor; bu konuda hiçbir sorun yaşanmıyor. Engelliler de dahil tüm insanlar, temiz, bakımlı ve rahat ulaşım araçlarıyla işlerine gelip gidiyorlar, seyahat ediyorlar... Yasalara ve kurallara insanlar harfiyen itaat ediyor. Öyle ki, yaya kaldırımları üzerinde ayrılmış olan bisiklet şeridinde yayalar yürümüyor; aynı kaldırımda bir bisikletli de yayanın yolunu ihlal etmiyor… Bizdeki yaya kaldırımlarına park ederek geçişi olanaksız kılan arabaların halini düşündükçe üzülüyor insan!..

Sayılı günler çabuk gelip geçiyor… Bir haftalık gezi süremiz de göz açıp kapayıncaya kadar dolu dolu geçti... Baharda Hamburg gerçekten çok hoştu; yaşamımdaki güzel anılar arasına dahil ettiğim bu sakin liman şehri çektiğim fotoğraf kareleriyle de her zaman canlı kalacak…