İstirham ediyorum empati dersi koyulsun müfredatlara.İnsanı anlamakta bir sanat, öğretilsin ağaç yaşken.Yine de anlamaz mıydı eşekten düşmeyen düşeni?

Anlardı diye ümitlenmek istiyorum ben.Çünkü insan bu ümitte olmasa içindeki iyiyi nasıl sağ tutar.Benim hala ümidim var.

Belki empati, iki kere iki dört eder kadar işimize yaramadığı için(!) koyulmayacak müfredatlara ama insanlar birbirlerini ölmeden anlayacaklar bir gün.

Bu hayatta en büyük engel anlayamamaktır.Ve hepimiz biraz engelliyiz bana sorarsanız.Gören, duyan, konuşan engellileriz.Herkes engelini fark edecek bir gün.

Şükrü Erbaş’ın bir kitabı var ismi beni çok etkiler. "İnsanın acısını insan alır.” diyor.İnsan insanın acısını onu anlayarak alır.Birbirimizin acısını anlayacağız bir gün.

Ben inanıyorum anneler müfredatlara koyduramadığımız bazı şeyleri evlatlarının kalbine koyacak ve biz yeni nesilin anlayışını konuşacağız bir gün.

Uzun yılları daha çok günleri olduğunu zannedenler bir hastalık ya da müsibet kapılarını çalmadan, makam araçları bal kabağına dönüşmeden gelecekler kendilerine bir gün.

Önce gökdelenlere ve gecekondulara aynı gökyüzünün gece olduğunu anlayacak insanımız sonra birbirini bir gün.

Olacak.Bir kısmımız sahip olduklarımızla yetinmeyi, öteki kısmımız sahip olduklarını paylaşmayı öğrenecek."Canım istemiyor” lüksüne sahip olanlar, “ekmek parası” derdindekileri anlayacak bir gün.

Yani canım benim hep güzel günler göreceğiz demiyorum ama “birbirimizi anlamak” gelecek zor günlerin üstesinden...

Anlayışlı kalın.
Okur kalın...

banner983
Misafir Avatar
İsminiz
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

banner376

banner375

banner377

banner981