MAZİDEKİ ŞUBATTAN

11 Şubat 2019, 08:30

Bir vakit ıslaktı gözlerimiz mutluluktan neşeden şimdi yine ıslak ayrılıktan hüzünden.

Ağacın yapraklarını yalayıp geçen rüzgâr, sevdiklerimizi de bir bir savuruyor kara toprağa.

Mazideki Şubatlara gelince o hareketli Şubatlar kısacık ömürlerin ardında kocaman hatıralar bırakan gür sesli nefesleri , sadık yârin kucağına sarıyor bir bir.

Barış’tan sonra Cem Karaca’yı da uğurluyoruz ebedi istirahatgâhına yıllar önce yine o soğuk Şubatlardan birinde. İlki 1999 senesinde 56 yaşındayken ikincisi de 2004'te 59 yaşındayken ayrılıyor bu fani âlemden .

Evrenin kanunu ne kadar basit değil mi ; geldin gideceksin, söyledin söyleneceksin.

Yaşadığın her an paha biçilemez kıymetteki mücevher. Bu mücevheri doğru yerde doğru zamanda hakkıyla kullanmak da senin elinde har vurup harman savurmak da.

Bu iki güzide insanı seneler önce evvela sesleriyle tanıdık sonra yaşam serüvenindeki sağlam duruşlarıyla sevip yüreğimize buyur ettik. Müziği , sözleri ve geride bıraktıklarıyla ölümsüzleşen bu çınarları biz koskocaman sevdik.

Anadolu Rock denilen müzikle hayatımıza dahil olan Barış Manço ve Cem Karaca yıllar evvelinden girdiği kâlbimizde halâ sıcacık sevgileriyle yaşamakta.

Yaşları kemale erenlerden tutun da küçücük çocuklar dahi onları hep duayla yad etmekte bugün . Hakiki sanatçı hakiki insan olmak ne kutsal nimet varlık terazisinde . Fani bedeniniz veda edip gitse de dünya denilen faniliğe , hoş sedalar her daim baki kalır evrenin üzerinde .

‘’ Yaz dostum güzel sevmeyene adam denir mi

Yaz dostum selam almayana yiğit denir mi

Yaz dostum altı üstü beş metrelik bez için

Yaz dostum boşa geçmiş ömre yaşam denir mi ‘’(BARIŞ MANÇO)

‘’Düştüm mapus damlarına öğüt veren bol olur . Toplasam o öğütleri burdan köye yol olur . Ana baba bacı kardaş dar günümde el olur . Namus belasına kardaş döktüğümüz kan bizim . ‘’(CEM KARACA)

Kaç Şubat geçti onlarsız kaç ezgi dokundu söz tezgâhında yine de doldurulamadı iki çınarın ilmek ilmek işlediği notaların hoşluğu .

Zaman kapısını ardına kadar açtığında kimileri içeri buyur edildi kimileri dışarı ve imtihan sevgiyle çizildi yollardaki grileşmiş taşlara . Geldik gideceğiz söyledik söyleneceğiz ve bu nefes bu tende olduğu müddetçe Barış ve Cem’i hep yad edeceğiz !..

Sibel Çakcak