SEVGİ REÇELİ

25 Haziran 2019, 13:07

İnsanlar vardır suratları sirke satarken elleriyle bal ikram eden , insanlar vardır ellerindeki sirkeyi bal çehresiyle güzelleştiren . Siz hangisinden tatmayı tercih edersiniz ?

Söz ile yüz tatlı olursa karşıdakine sunulan da tatlı olur elbet .

Hârfleri bir araya getirerek okuyucuya iletilen yazılar da öyle değil mi ? Satırlar arasına sevginizi , umudunuzu , güler yüzünüzü kattığınızda aydınlanıp değerlenmez mi cümleler .

Hayat başlı başına bir koşuşturmacayken , mola verdiğimiz istasyonlar mütebessim çehrelerle dinlendirmez mi şu yorgun yürekleri .

Sahi siz hiç sevgi reçelinden tattınız mı ? Biz geçenlerde denedik hiç fena değil di doğrusu .

Güler yüzlü güzel sözlü bir hocamız , öğrencileriyle toplamış olduğu incirlerden kendi elleriyle öyle harika bir sevgi reçeli yapmış ki sormayın gitsin .

Hele reçeli ikram ederken talebelerinden bahsedişini görmeniz lazımdı o kadar mutlu o kadar gururlu anlatıyordu ki hepsinin yüreğine ellerine sağlık .

Yaşam , her gün her saniye nelerle karşılaştırıyor insanı . Sirke satan suratlarla da bal satan simalarla da bir araya geliyoruz bazen hepsinden çıkartılacak derslerimiz var elbet .

Gelip geçici denilen ömür sermayemizin gölgesinde olgunlaşmayı ümit ederken , her türden selama eyvallah diyoruz ara sıra .

İncinip kırılmayı kırılıp ayağa kalkmayı , doğru yarınlar adına sağlamlaşmayı deniyoruz , büyüyoruz işte .

Hârflerimiz büyüyor cümlelerimiz zenginleşiyor , çehrelerimiz manasını kazanıyor tecrübe ettikleriyle .

Tohumlar fidana fidanlar ağaca ağaçlar ormana dönüşüyor zorluk yollarında . Kavşaklar üzerinde acısıyla tatlısıyla sesler dağılıyor sofralarımızın üzerine .

Hem tadıyor hem de yapıyoruz o sevgi reçellerinden zaman zaman biz de .

Olgunlaşmamış incir , gönül şekeriyle buluştuğunda yenilecek hale geliyor .

Hani sözler gibi hani kâlpler gibi insanlık gibi kuruluyor yaşamak . Her sabah tezgâhını ümitle açan satıcı misali noktalarla virgüllerle sabırla kaynatıyoruz reçelleri .

Her sabah gün ışığıyla kucaklarken hayatı gülümseyerek açıyoruz penceremizin perdesini .

Evet ölümden ötesi yok sonlu yolculuklardan dönüş bileti alanımız da yok .

Var mısınız o vakit , mola verdiğimiz bulutlu istasyonlarda karşılaştığımız diğer yolculara sevgi reçellerinden tattırmaya , var mısınız ikram hanenize kocaman çizikler atmaya .

Olgunlaşmamış yüreklerimizin hamlığını , sözlüklerden göz kırpan kelimelerle pişirip , en güzel tabaklarımızla insanlığa sunmaya .

Vakit dar sırada ya gitmek ya da kalmak var , sahi sizin avucunuzda birikmiş paylaşılmayı bekleyen hangi tatlardan var !..

Sibel Çakcak