Siz hiç sevginizi bir kaba koyup sakladiniz mi? Üstüne son kullanma tarihi ve üretim tarihi eklediniz mi?
Günümüz yeni akımcılar kalbin işlevi, ruhun gıdasını artık önceden sipariş edilmiş kaplarda muhafaza ediyorlar; kimine mutfak robotu ,kimine gram altınlar, kimine bir demet gül... Sahi insan neyle sever, sevgiyi ne besler? Biraz karışık bu sualler; özel formül ister, çözmeye yürek ister. Tabi sizinki eğer suni değilse . Annem babama “efendim“ der,  saygı sevgiyi ölçütlemeden, başımın tacı-evimin efendisi anlamında. Babam da anneme “hanım “der. Evet, HAN - sözlükte EV anlamında. HANIM; evimin Sahibi ,gonul evimin ruhumun güzel bekçisi.
Ne kıymetli bu sözler...  Anlam yüklü içten, hiç eksilmeyecek. Peki modernize sözler? Ne karın doyuruyor, ne ruh . Hepsi spontane, hepsi suni! Sanki dil sadece sesletim kullanmış, sanki ruh hiçbir güzellikten haberdar olamamış. Marketten o güne özel geliştirici bir söz .
Halbuki özünü Allah'tan alan, ömrü safileştiren, öze varıp Hz İbrahim gibi, Hz Yusuf gibi, Hz Hatice gibi; sevgi tek vücut, tek anlam, vahdaniyetine kavuşmuş bir olmuş mana özlü .. Evet, yine de umutlu olup yüreklerde bir pınar olmak ve feyz Çeşme’sinde buluşmak dileğiyle ..
                          
Zeynep Çınar
banner983
Misafir Avatar
İsminiz
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

banner376

banner375

banner377

banner981