Yaşlanırsın, kan donar, nabız tekler, ter soğur
Avucunda yaz sakla, gün, güneş; kışa lazım
Gülsem el alem kınar, ağlasam cana ağır
Hayatın son deminde, bir parça neşe lazım
Tükenerek, tüketiriz, eriyen mum misali
Toprak su ve oksijen, insanın yekün hali
Yaradılıştan beri, can gövdeye gireli
Var oluşun kaynağı, nefes; güneşe lazım
Yanılmaz, aşk olmadan, çiğdir; gönül öncesi
Konup göçermiş her can, çözülmez bilmecesi
Taşlaşmış yüreklerin, sevgisizdir güncesi
Oksanıp sevilmeler, şefkat; her başa lazım
Özgürlüğün tadına baktı isen bir kere
Zincirler zaptemez, dar gelir; tüm yer küre
Çıktınsa düşe kalka, dayanıp dizde fere
Asıl hedeften geri, firen; inişe lazım
Aliye Uyanık /BOZOK KIZI