Modern yapı yani günümüz yazar ve kitapları aynı şeyi söyler.İdeal anne ol, anlayışlı ol, çok yönlü düşün, sabırlı ol, sevgi dolu ol ve kabarık bir liste dolusu davranışı yapma! der.
Bütün anneler bunu anlar.Onaylar ve mevzu burada kapanır.Tüm ebeveynlik söyleşilerinin çıkışında yaşanan aydınlanma hissinin hane ve hane halkıyla buluşunca bütün etkisini yitirmesi tesadüf mü dersiniz?

Hiç sanmıyorum.İdeal anne olmak kişinin kendisindeki eksikleri fark edip düzeltmesiyle olup bitecek bir mevzu değildir.Etkileşimde olduğu aile bireylerininde aynı şekilde eksiklerini hatalarını fark edip düzeltmesi gerekir.Bir kadının iyi bir anne olabilmesinde etki oranı değişiyor olsa bile eşinden tutun anne, babasına, kayınvalidesine kadar tüm aile fertlerinin payı vardır.

İdeal anne olmak daha bizden bir ifadeyle iyi bir anne olmak iyi bir aileye sahip olmakla alakalıdır.Dolayısıyla bütünü değiştirmedikçe onun küçük bir parçası olan anneyi değiştirmekte mümkün olmayacaktır.
Anne ne yaparsa yapsın diğer yetişkin aile fertlerinden destek görmedikçe çabası iyi bir anne olmaya yetmeyecektir.Destek görmediği için anneliği bakıcılık, eş olmayı hizmetçilik olarak algılayacak ve bu anlayış hem onun için hem de ailesi için mutsuz günlere kapı açacaktır.
O yüzden annelik üzerine bu kadar yazıp çizerken diğer aile fertleri ve tutumları göz ardı edilmemeli.

Modern yapının ideal anneciklerini bilmem ama anneler ahtapot değildir, o yüzden ailenin yetişkin fertleri olarak onlardan iki kolları varmış gibi beklentilerimiz olmalı.Onları aşan beklentiler söz konusuysa o annelerin üçüncü kolu olmayı denemeliyiz.
Birine ne yapacağını söylemekten daha etkili bir şey varsa o işi onunla birlikte yapmaktır.
Haydi o zaman bugün eş, kardeş, kayınvalide vs. fark etmez hangi can bağımız varsa o sıfatla annelerimizin bir kolu da biz olalım. Ve bunu sakın yarına bırakmayalım çünkü Robert Kiyosaki’ nin dediği gibi : “ Bütün kelimelerin içerisinde, hayatınızı tahrip eden kelime "yarın"kelimesidir.” Yarına bırakma tut bir ucundan.