SANDIK

17 Haziran 2019, 13:00

‘’ Söz uçar yazı kalır ‘’ derler ya ! biz de hem söz kalsın hem de yazı diyelim , vira bismillah başlayalım muhabbetimize .

Dilin kelamı olur da kalemin kelamı olmaz mı hiç olur elbet ne de güzel olur bilirsiniz siz .

Hamlıktan pişmeye atılan her adım yanmaya duyulan hasrettendir . Söz cevheriyle kalem cevheri ne uyumlu ikilidir .

Alfabenin gücünde , bakışların sezgisinde alevlenir durur insanoğlu .

Bülbülün güle aşkıyla şakıyan dil , Mecnun’un Leyla’sına sevdasıyla kanatlanır evrene .

Yüzyıllar geçip gider kara trenlerden salınan boğuk özlemlerle , tarihin baş köşesine yazılır köpük köpük ak gövdeli derya .

Ruh bedende titremeye başladığında farkındalığına uyanır garip türküler . Neresinden başlasam diye düşünüp dururken gönül , açılır Kaf Dağı’nın eteklerinden Dedem Korkut nidaları .

Yazıyorum işte , ey benim gibi iki ayaklı , iki kollu fani beden , avuçlarımla topluyorum kelimelerin en harlısını .

Varsa diyeceğin buyur sen de kızıllığın görünmez morluğuna , dirseklerinden fezaya yükselen zamansız sarhoşluğa .

Ziyasını parlat bulutların , Şems ‘ in altın saçlarına tutun , düşür düşürebildiğin kadar çehrelerdeki tozlanmış kara maskeleri .

Söz de kalsın yazı da eşiğinden girmişken bizlik telaşı , umut ta kalsın korkular da .

Yarına ne söz vermişse kader bugünden silinsin keder .

Evvela insan ol amma sahiden insan , koşarken diğerlerinin ayağı incinmesin diye yerden ufacık taşları kaldıran insan . Sahipsiz sanılan doğayı sarıp sarmalayan , kâinatı kucaklayan .

Henüz olgunlaşmamış meyve misali yüreğinle adım adım sula tarlayı baştan sona . Korkunun ecele faydası yok derler zaten ecel gelecek diye korkup saklanmanın da manası yok . Akreple yelkovan senin keyfini beklemeyeceğine göre sen bir an evvel silkin var git işine .

Kaleme sarıl sımsıkı kelama sarıl hak ettiği kıymeti ver , yolun sonuna varmadan topla erzakını tarladan .

Şimdi iğneyi batıralım mı kendimize , hani çuvaldız dedikleri bizim neyimize .

Sibel Çakcak