Unutulan geleneği Gebzeli öğretmen yaşatıyor
Unutulmaya yüz tutan “bayram mendili” geleneğini yaşatmak için “nerede eski bayramlar işte burada” etkinliğiyle mahallesindeki çocukları buluşturdu
Gebze Güzeller Mahallesi’nde yaşayan Özel Uygulama Okulu okul öncesi öğretmeni Sevgi Töngel öğretmen, Çocukluğundaki bayramları şimdiki çocukların yaşaması için çocukluğundaki adetlerle mahallesindeki çocukları karşıladı.
“Bayram mendili” hakkında konuşan öğretmen Sevgi TÖngel “İstedim ki çocuklarımız değişen ve ortadan kalkan birçok gelenek gibi yavaş yavaş kendi geleneklerinden göreneklerinden haberdar olmuyorlar. Teknolojinin de gelişmesiyle birlikte bayramlar eski güzelliğini kaybetmeye başladı. Bir nebze olsun biz çocuklarımıza bayram coşkusunu tattırmak istedik. Bizim o çocukluğumuzdaki bayramların coşkusunu onlar da yaşamasını istedik. Bu vesileyle onlarla birlikte bir bayram mendili etkinliği hazırladık. Çocuklarımızla birlikte unutulan kültürel değerlerimizi yaşatmak adına bayram mendilleri hazırladım. Ben normalde bu etkinliği her sene yapıyorum ama bu sene kendi mahallemizdeki çocuklarımıza anlatalım. Bu geleneğimiz bizler bu geleneği yaşamalıyız ve yaşatmalıyız. Çocuklarımızla birlikte düzenledik. Bayram mendilleri geleneği unutulmaya yüz tuttu. Unutulan pekçok gelenek gibi bu geleneğimiz de unutulmaya yüz tuttu. Biz nerede o bayramlar çocukluğumuzdaki eski bayramları bugün yaşatmak istedik. Çocuklarımıza bu geleneği anlatmak istedik. Çocukluğumda bayram mendillerinin çok özle bir yere sahipti. Benim çocukluğumda bayramlar çok güzeldi. Eski insanlar çok ince düşünürdü. Zarifti, bayram harçlıkları açıktan verilmezdi. Bir mendil içine sarılıp böyle verilirdi. Kız çocuklarının çantalarına oğlanların da ceplerine konulurdu. Eski insanlar çok ince hassas düşünüyorlardı. Ben istedim ki çocuklarımız da görsün yaşasın bizden sonraki nesillere aktarılsın büyüklerimizden atalarımızdan bize kalan bu güzel etkinliklerimizi yaşayalım ve yaşatalım istiyorum” diye konuştu. Bayram mendillerini alan çocukların sevinçleri ise yüzlerinden okunuyordu. (Ümit Ülker)