banner1006
 Ömrümün anne kahvaltılı sabahları bir yana diğerleri bir yana.

Kalbimin ve karnımın doyduğu sofraları hep annem kurmuştur.Zannediyorum bu bir anne meziyetidir ki başkalarında tecrübe edilmiyor.

Geçenlerde kahvaltı için baba evinin yolunu tuttuğum sırada anneme markete giderken rastladım eee öyle olunca bende ona eşlik ettim.Markete girer girmez anne iç güdüsüyle “ Ne seviyorsan al.” dedi.Gülümsedim.
Ben hiçbir şey almayınca ekledi ve birkaç kez tekrarladı:“Sen bebe bisküvisi seversin, haydi ondan al.”
Bir an “Ben bebe bisküvisi mi seviyordum?" diye sorguladım.Neyse ki marketin bugünkü kadar popüler olmadığı yeni yeni açıldığı dönemlerde hevesle anneme mutfak alışverişlerinde eşlik edip sık sık da bebe bisküvisi aldığım günleri anımsadım hemen.Ah! o geri alamadıklarımız. Ah! zaman...
Gerçek şu ki sen kendinin ne sevip ne sevmediğini unutabiliyordun ama anne beş evladının beşininde en çok neyi sevip sevmediğini unutmuyordu.Bende şunu seviyorum, bunuda kendim için alayım demiyordu hiç ama kızım şunu sever oğlum bunu yer diye diye yapıyordu hep alışverişini.Kendi çok ehemmiyetsizdi evlatları bir o kadar mühim.
Birinin hastane randevusundan ötekinin misafir hazırlığına yetişir, üstelik ilerleyen yaşına rağmen asla yoruldum demezdi.
Biriyle yese doymazdı, hepsiyle tek yumurta kırsa baldan ayırmazdı.
Öyle mucizevi bir varlıktı ki anne denilen,
olmadan ya da ölmeden anlaşılmıyordu çoğu zaman.
Anne olmadan ya da anne ölmeden de kıymetini anlayıp, ona kıymetiyle muamele etmeyi nasip etsin Allah.
Anneli, aileli bol günleriniz olsun.
Daha çok sevin.
Daha çok koklayın.
Daha çok sarılın.
Sevgiyle kalın.
Okur kalın.
banner983
Misafir Avatar
İsminiz
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

banner376

banner375

banner377

banner981

banner934