KISSADAN HİSSE

07 Eylül 2019, 13:31

Gelin hep beraber bir kıssaya kulak verelim belki küçücük bir hisse de payımıza düşer !

Sirklerde eğitilip yetiştirilen yavru fillerin tek ayağına, sağlam güçlü bir kazığa bağlanmış zincir takılır . Uzunca bir süre bu şekilde büyütülüp beslenen yavru fil , zaman geçip te gelişip çok kuvvetli bir fil haline geldiğinde ayağına incecik kolayca kopartılabilecek bir ip bağlanır . Ne var ki bizim yetişkin fil bu incecik ipi koparıp ta kurtulmayı düşünmez , düşünemez çünkü hâlâ tutsak olduğunu zannetmektedir .

İşte bir çok insan da maalesef filler gibi öğrenilmiş çaresizlik denilen duygunun pençesinde ömürlerini ziyan eder durur . Dışarıdaki engel kaldırıldığı halde içerideki engelin esiri olur .

‘’ Yapamam başaramam kazanamam ‘’ lardan ‘’ yapabilirim başarabilirim kazanabilirim , yeter ki gerçekten inanayım kendime ‘’ dersek engel falan tanımaz yürek !..

Şimdi nereden mi çıktı bu kıssa ! farkında olmadığımız öğrenilmiş ( öğretilmiş ) çaresizliklerimizin zararı kendi eksenimizden taşıp ülkemizi hatta dünyamızı sarıp sarmalamaya başladı da ondan .

Kişi kendi değerini ve yapabileceklerini göz ardı ederek sürekli aynı çemberin içinde dolaşıp durursa köhne bir hayata imzasını atmakla kalmaz evreni de köhneleştirir .

Koskoca orman küçücük tohumlardan meydana gelir , okyanusun her zerresi bir damla sudur . Matematikteki bir sayısı yanındaki sıfırla değer kazanır .

Nefes alan her canlı aldığı nefesin hakkını vermekle yükümlü , yürüdüğü yolda da hiçbir zaman yalnız ve çaresiz değildir .

Hepimizin hikayeleri , umutları , düşleri farklıdır farklı olmasına da özeti aynıdır ; doğum – hayat – ölüm – hayat .

Bülbül dikenine rağmen gülü tercih eder yakınında durur vazgeçmez ondan tomurcukken başlar aşkı , büyüdükçe tomurcuk açıp gül haline geldikçe , dikenleri daha da can yakar oldukça bülbülün sevdası hiç değişmez . Canını yakan dikene inat uzaktan bakmaz sarılır güle .

Hataları yapa yapa büyür insanoğlu doğruya ulaşır , düşer kalkar , yaralanır lakin vazgeçmez yaşam telaşından .

Ayağına bağlanmış zincirlere aldırış etmeden mücadelesine cesaretle devam eder , bir gün o zinciri kırıp özgürlüğüne kavuşacağına inancı tamdır . Aslında özgürdür , güçlüdür hiç tahmin etmediği kadar ama özgürlüğünün ve gücünün idrakinde değildir. Dün ayağında zincir bugün ip bağlı olan bizim sirkteki fil misali .

Okyanus da bir zerre evrende küçücük bir nokta ne çıkar mevcudiyetimizin ebadından yapabileceğimiz o kadar çok şey var ki ah ! bir farkına varabilsek . İnsan sormadan geçemiyor kelimelerin arasından ; ‘’ Nedendir bunca yıl buğulanmış gözlüklerimizin ardından yaşama sadece seyirci kalışımız , nedendir bu güzelim iklimde tohumları hala fidana çeviremeyişimiz !..

Sibel Çakcak