Kısa bir süre önce bir şeyler atıştırmak için bir kafeye oturdum.Acelem olduğu için bulduğum ilk boş yere oturdum.Siparişimi vermiş gelmesini beklerken gözüm istemsiz yan masaya takıldı.Bir bebek arabası vardı ve genç bir çift yemek yiyordu.Çift kafenin sigara içilebilen kısmında daha yaşına girmediğini tahmin ettiğim bebekleriyle birlikte yemek yiyorlardı.Şaşkınlığımı gizlemeye çalışırken bir yandan da beni bile rahatsız eden bu durumun anne baba olarak onları nasıl rahatsız etmediğini anlamaya çalışıyordum ki yemeğini bitiren anne ve baba birer sigara yaktı.O da yetmedi sigarasını bitiren anne bebek arabasından bebeği aldı ve bir güzel kucakladı.
Anlayamıyorum...
Daha yaşını almamış bir bebeğin sigara içilen bir yerde ne işi var?
Daha yaşını almamış o bebeğin anne babasının elinde sigaranın ne işi var?
Kimsenin alışkanlıklarını, tercihlerini ve hayatını yargılamak değil elbette amacım.Ama konu çocuklar olduğunda cümlemizin daha hassas daha dikkatli daha korumacı olması gerektiğine inanıyorum.Anne baba olarak çocuklarımızı bu dünyada tanıştıracağımız ilk şey kitaplar olmalı, çiçekler olmalı, kuşlar olmalı sigara değil.
Ne anlasın, bir şey olmaz demeyin! İyi bir model olma sorumluluğu çocuk doğduğu andan itibaren başlar.Çocuklar ayak izlerinizi takip eder.Sevgili anne ve babalar bıraktığınız izlere dikkat edin.
Sevgiyle 
Okur kalın...
Ayşe ÖĞÜNÇ

 

banner983
Misafir Avatar
İsminiz
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

banner376

banner375

banner377

banner981