Şans ve şanssızlık

09 Ocak 2019, 08:18

Şans tatlımı tatlı,şeker mi şeker bir ışık ken ,her gün gün doğmadan düşer yollara . Eline alır heybesini sabah uyanan kim varsa koyar tatlı busesini yanağına.o ışık olur bütün gün parlar durur.

Şans gayret ister,çaba ister hiç küs istemez.

Her gün çok çalış der ve karşılıksız sever şans..

Lakin Şansızlık varya belki tek kelime yeter onu anlatmaya ..

Karanlığı sever.Elin olsa,gözün olsa hiç bir şey yapamayacağın karanlığı sever.

Suyu sevmez temizlik korkutur şanssızlığı

Yalnızca temiz masum olan insanlar düşer onun tuzaklarına

Ve bir gün sabah geç kalmıştır şans güzel kıza !.o gün onu uyandırmamış hüzünlü geri dönmüştür.

Şanssızlık çok mutludur .ilk kez fırsat geçmiştir eline o temiz yürekli güzel Kizi o öpücek ve kirletecektir umutlarını hayallerini kısacık şu ömrünü sanki bin yıl gibi gösterecektir. Girer yüreğine önce çocukluğunu,sonra evciliğini,sonra gençliğini bir bir kırpıp durur. Minik minik parçalara böler . Sonra kalbinde beslediği o umut aynasını kırar,kendince yenmiştir.

Ama bilmez ki pırlanta kırdığı o aynanın parçaları olur ve rüzgar savurur ışığı ta uzaklara çok uzaklara ve her gün şanslı güzel kızlar doğar ve efsane olur masal olur ...