İyilik eki

05 Ağustos 2010, 15:37

“İyilik” iyi bir şey midir? Tartışılır. Fakat bazı şeyler için iyi olmanın yetmediği, iyilikten maraz doğduğu aşikardır.

Çoğumuz iyi insanlarızdır. İyilik yapıp, denize atanlardan… Dedelerimiz, babalarımız bize hep iyi birer insan olmamızı öğütlemişlerdir. Bu yüzden de hep kötüler kazanmıştır.

İyiler benzer insanlardır. Çekingen, kötülere oranla sıkıcı. Mesela bir ortamda birisinin parası çalınmıştır. İyiler çalanın yerine utanır. Yüzleri kızarır, bir suçluluk duygusu hissederler.

Kötüler de benzer insanlardır. Daha doğrusu sahtekar olanları. Bir de ne iyi ne de kötü olmayı beceremeyen ahmaklar vardır ki, onlar için fazla bir şey söylemeye gerek yok. Sahtekarlar; ağız dolusu gülen, derinlemesine bir konu açıldığında ustaca değiştiren başarılı laf cambazlarıdır.

İyilerin, deyim yerindeyse bu kadar “iyi” olmaları kötüler için avantajdır. İyi, kötüye “sen kötüsün” diyemez. İçinden onlarca defa söyler ama yüzüne karşı kötüye “sen kötüsün” diyemez. Yine kızarır, utanır...

Herkes gibi kadınlar da iyileri severler. Dertleşmek için, sözünü bölmeden onları dinleyebildiği için, “öyle değil mi” dediğinde kafa sallayıp “evet haklısın” şeklinde kendilerini tatmin etmelerini sağladığı için… İyiler, ideal insanlardır fakat, kadınlarda da çelişki vardır. İyileri sevip, kötülerle sevişirler. İyi sıradandır. Ana renkleri sever. Kötü ise süprizlerle doludur. Hep yeni bir renk arar.

Filmlerin iyi ve kötü karakterleri vardır, klasik. Biz ise hep iyi olandan yanayızdır. Kötü karakterleri sokakta görsek dahi onun bir film olduğunu unutup parçalamak isteriz. Genelde de filmin sonunda iyi kötüyü öldürür. Seviniriz. Hem de çok seviniriz. Küçük bir çocuğun kaybettiği topunu bulması gibi… Oysa ki, kötünün yaptığı “öldürme” işini iyi yapmıştır.

Ve…. Artık iyi de kötüdür. Bizler de...

İyi olmak kolaydır. Kötülük yapmamak yeterlidir. Ama kötülük zordur. Uğraşmayı, fazlaca zekayı gerektiren bir süreçtir.

Ama iyilerin bunlara ihtiyacı yok ki. Susmak, kızarmak, utanmak, efendi olmak varken.

Bir de ’ efendi olmak ’ vardır. Kötülerin iyilerin efendisi olması gibi…