Kurban Erkek(ler) ve Avcı Kadınlar: “Bekârlık Sultanlıktır”

Uğur Tatar

ugurtatar@yaani.com

29 Haziran 2023, 13:19

Aziz Nesin’in yazar adı kullanmadan senaryosunu yazdığı ve dönemin unutulmayacak çizerlerinden biri olan Yalçın Çetin’in çizdiği “Bekârlık Sultanlıktır”, bekâr bir erkeğin evlenmek istemesiyle birlikte başına gelenleri anlatan, Yeşilçam filmlerini aratmayacak türden neşeli ve merak dolu bir komedi hikâyesi sunuyor.

Yedi Karılı Salih

İlk kez 30 Aralık 1954’te Akbaba dergisinin 146. sayısında tefrika edilmeye başlanan “Bekârlık Sultanlıktır”, akla hemen Sadık Şendil’in yazmış olduğu ve ilk olarak 1967 yılında sahnelenen “Yedi Kocalı Hürmüz” adlı tiyatro oyununu getiriyor. Fakat bu kez olaylara bir kadının gözünden değil bir erkeğin gözünden şahit oluyoruz. Yalnızlıktan usanan Salih Tekcan adlı karakterimiz, ani bir ilham ile artık evlenmesi gerektiğine karar veriyor ve ertesi sabah kendini sokaklara atıp “helal süt emmiş bir kız” aramaya başlıyor. İlk aşkı, ilk evliliği ve ilk hayal kırıklığından sonra kendine bunu unutturacak bir kadın daha aramaya başlayan Salih, toplamda birbirinden farklı karakterdeki tam yedi kadın ile sırasıyla evlenip boşanıyor.

Daha önce “Deniz Aslanı”nda gördüğümüz gibi kadın-erkek ilişkilerine taraflı bir gözle bakan Nesin, bu kez yine erkeğin tarafını tutmayı tercih ediyor; hatta işi daha da ileriye götürüp kadının varlığını sorguluyor. Nesin, objektif bir tutum sergileyemese de ve cinsiyetçi söylemlerden kurtulamasa da oldukça güçlü mesajlarla ve alt metinlerle donatılmış bir senaryo ortaya koyduğu için amacının salt olarak kadını aşağılamak olduğunu söylememiz pek doğru olmayacaktır. Bu bağlamda “Bekârlık Sultanlıktır”ın, her daim “kurban” olarak gösterilen kadını “avcı” konumuna getirdiğini ve asıl kurbanın da “erkek” olduğunu vurguladığını söyleyebiliriz. Çizgi romanın böyle iddialı bir söylemde bulunurken belki de en güçlü hamlesi, “Deniz Aslanı”ndaki gibi tek bir kadın karakter kullanmak yerine, yedi farklı kadın üzerinden farklı eleştirilerde bulunması oluyor.

Mesela “İclâl” karakteriyle, zengin, yaşı geçmiş ve “güzel olmayan” kadınların adeta erkekleri paralarıyla satın alarak onları metalaştırdıklarının altı çizilirken, bir kitap kurdu olan “Alev” üzerinden de bilinçsiz ve özenti “aydın”lığa taşlama yapılıyor. Kadın karakterler üzerinden kadınlara yönelik yapılan eleştirilerin bir kısmının doğru ve yerinde olduğu kabul etsek bile, gördüğümüz yedi kadının da hep kötü özellikleriyle ön plana çıkması büyük bir eksiklik olarak hafızalarımıza kazınıyor. Bir tane bile iyi bir kadın karakter göremememiz, aslında Nesin’in “Deniz Aslanı”nda düştüğü tuzağa daha önce de düştüğünü gösteriyor.

Bekârlık Sultanlık mı?

Aziz Nesin’in “Bekârlık Sultanlıktır” çizgi romanında, kadın-erkek ilişkilerini “Deniz Aslanı”ndan daha önce, daha uzun ve daha detaylı bir şekilde incelediğini görüyoruz. Ama sağlam, komik ve keyifli olan bu senaryonun, taraflı bir bakışa sahip olduğunu da unutmamamız gerekiyor. Yalçın Çetin’in çizgileri sayesinde çizgi romanı adeta bir film izler gibi okuyabilmemiz ise kuşkusuz “Bekârlık Sultanlıktır”ın en önemli artılarından biri.