Biraz da mizah yapalım

00 0000, 17:23

Siyasetin, ekonominin, yaşamın ciddi, gergin ve çoğusu kasvetli gündeminden sıyrılıp mizah yapmayı nasıl da özledim. Kaçacak ülkedir mizah, sığınacak dünya...

Her biri kendince nitelikli meslek sayılan işleri yapanlar, en fazla kimleri önemli ve değerli bulurlar sorusuna yanıtlar arayarak, gelin bu kez biraz mizah yapalım. Teşbihte hata varsa affola...

ÖĞRETMEN : Çocuğunun başarısında en büyük etkenin öğretmen olduğunu maddi manevi biçimde gösteren velileri.

AVUKAT : Bilgisizce vizyonsuz işlere bulaşmış ve piyasalarla binbir türlü sorunu olan girişimcileri.

ÇİÇEKÇİ : Cenazeden, doğuma her fırsatta çelenk, çiçek göndermeyi iletişim zanneden lider adaylarını.

HEKİM : Hastalık hastası varlıklı insanları.

BAKKAL : Mahallenin çocuklarını.

MALİ MÜŞAVİR : Kayıtdışı kazancın bol olduğu alanlarda iş yapan mükellefleri.

KONFEKSİYONCU : Konfeksiyon mağazasının vitrinindekilerle, kıskançlık duyduğu kişilerin giydiklerini yılın modası sanan kadınları.

MİMAR : Gösterişli bir yapı yapalım da nasıl olursa olsun diyen yap-satçı müteahhitleri.

ÇİFTÇİ : Faizsiz kredi verenleri.

İNŞAAT MÜHENDİSİ : Deprem korkusu olan ama müteahhitlik yapmayan yapı sahiplerini.

DOLMUŞÇU : Beleş kart kullanmadan kısa mesafede indi bindi yapanları.

ELEKTRİK MÜHENDİSİ : Kendisine proje getiren mimar ve mühendisleri.

PAZARCI : Ürünleri sıkıp sıkıp bırakmayanları, pazarlık yapmayanları ve elbette erkek müşterileri.

MAKİNE MÜHENDİSİ : Doğalgaz dağıtım şirketleri yöneticilerini.

BERBER : Janti görünmek için üç günde bir dükkana uğrayan dedikodudan anlayanları.

VETERİNER : Hayvanı için damına sokmadan, yalnızca ilaç isteyen çiftçileri.

OTO TAMİRCİSİ : En küçük arızada “Bu parçanın yenisini takalım” diyenleri.

ECZACI : Ortodoks tıpa inanmış, her şeye bolca ilaç yazan hekimleri.

AŞÇI : “Maksat mideyi doldurmak olsun” diyen obezleri.

POLİTİKACI : Bir torba erzak, bir ton kömüre oy vermeye hazır biadçı garibanları.

LOTOCU : Çalışarak kazanma devrinin bittiğini gören, sevap denilen kadere inanmayı şansa inanmak diye anlayanları.

BÜROKRAT : Devletin memurunu devletin kendisi zannedenleri.

BANKACI : Teminatı güçlü, karı faizden çok yüksek işleri olan ve hala yüklü kredi kullanan iş bilmezleri.

EV HANIMI : Televizyon dizilerinin kah ağlatan, kah güldüren ama mutlaka bitmez tükenmez entrikalar içinde boğulan sanal kahramanlarını.

ZİRAAT MÜHENDİSİ : Tarımı bir üretim alanı değil, çevrecilik, çiçek ve böcek zanneden fonlamacıları.

POLİS : Mahkemenin karakolda kurulması, cezanın polisçe kesilmesini içine sindirenleri.

EMLAKÇI : Yalnızca kendisiyle iş yapanları.

ASKER : Vatanı yalnızca onun koruduğunu, o olmazsa her şeyin yok olacağını düşünen bayramlık kafaları.

SİGORTACI : Para ile her şeyin güvence altına alınacağını sananları.

İLAHİYATÇI : Herkesin derviş olduğu yerde, insanların nasıl beslenip, barınıp, örtüneceğini düşünemeyenleri.

SANATÇI : Tuzu kuruları.

BASINCI : Haber okumayı değil, haberinin yayınlanmasını isteyen, besleyip giydiren, kollayıp kotaran abileri.

GAZETECİ : Yukarıda yer alanlar ve daha nicelerini. Tek farkla! Haber okuma alışkanlığı bulunan ve haberin de üretilen bir ürün olduğunu idrak edenleri.
Dedik ya mizah!