Hem Tanıdık Hem Farklı Bir Dünya: “Dragonero”

Uğur Tatar

ugurtatar@yaani.com

29 Ağustos 2023, 10:06

Her ne kadar akla hemen J. R. R. Tolkien gelse de fantastik edebiyatın köklerini aslında peri masallarında aramamız gerekir. Bununla birlikte Elf ırkından yazılı olarak bahseden ilk kişi de Tolkien değil, Alman yazar Johann Ludwig Tieck’dir. Tieck’in 1812 yılında yayımlanan “Elfler” isimli masalı, üç ciltlik Phantasus adlı eserinin birinci cildinde karşımıza çıkar. Elbette sonrasında fantastik edebiyatın şahlanışı Tolkien’in mimarlığında olacak ve onun açtığı yolda ilerleyen birçok yazar; Elf, Cüce, Ork gibi ırkları bünyesinde barındıran birbirinden farklı fantastik dünyalar inşa edecektir. Luca Enoch ile Stefano Vietti’nin birlikte yazdığı ve Giuseppe Matteoni’nin çizdiği “Dragonero”, fantastik edebiyatın tüm gerekliliklerini yerine getiren bir çizgi roman olarak hem seleflerini anımsatan hem de özgün olmayı başaran macera ve gerilim dolu bir yol hikayesi sunuyor…

Kötülüğe Karşı İyilik Yolunda

Bonelli Comics tarafından 2007 yılında yayımlanan bu tek ciltlik çizgi roman, 2013 yılından itibaren bir seriye dönüşen “Dragonero”nun ilk adımıydı. Aslında Enoch ile Vietti’nin yarattığı dünya düşünüldüğünde “Dragonero” projesinin bir seriye dönüşmesi pek şaşırtıcı değil. Deneyimli ikili, fantastik edebiyat takipçilerinin alışık olduğu bir dünya yaratsalar da bu dünyayı ilgi çekici kılacak unsurları hikâyeye yedirmeyi biliyorlar doğrusu. Sayfalar ilerledikçe bu acayip dünyada hayatta kalmaya çalışan başkarakterlerimiz ile tanışmaya başlıyoruz. Ejderha katili bir aileye mensup bir insan, mizah seviyesi yüksek güçlü bir ork, aksi olduğu kadar bilge de olan yaşlı bir büyücü, sessiz sakin ama savaşçılıkta mahir bir rahibe, ateşli silahlar konusunda kimsenin eline su dökemeyeceği bir Teknokrat ve botanik uzmanı bir elf… Birbirinden her anlamda farklı bu karakterler, kötülükle baş edebilmek için uzun ve belalarla dolu bir yolculuğa çıkıyor. Tabii ki bu yolculuğun da “Yüzük Kardeşliği”ni anımsattığını, bilmem söylememe gerek var mı?

Kötülüğü yok etmek için birbiriyle uyumsuz tiplerin bir büyücünün peşi sıra çıktıkları yolculuk ya da kuzeydeki önlenemez yaratıklara karşı savunma amacıyla yükselmiş koca bir duvar… Enoch ile Vietti’nin Erondàr’u yaratırken hem olaylar hem karakterler bazında Tolkien ve Martin’in yarattıkları dünyalardan esinlendikleri su götürmez bir gerçek. Ama burun kıvırmaya hiç gerek yok! Ayan beyan belli olan bu esinlenmeler, çizgi romanın baştan sona bir “kopya” olduğu algısını yaratmasın. Zira fantastik edebiyatın olmazsa olmaz unsuru olan iyi ve kötünün kadim mücadelesini sağlam bir şekilde hikâyenin merkeze yerleştiren ikili, yarattıkları orijinal dünyayı daha canlı kılmak için gerekli olan hiçbir detayı da unutmuyorlar. Enoch ile Vietti; imparatorluk, ırklar hatta bu çizgi roman için oluşturdukları Eski Dil ile ilgili bilgiler, ana hikayeyi zenginleştiren Erondàr’ı karış karış gezmemize olanak sağlayan keyifli yan hikayeler, heyecanımızı diri tutmayı başaran görkemli çarpışmalar ve derinlemesine işledikleri güçlü karakterler ile türe ne kadar hakim olduklarını ispatlıyorlar.

Mutlu Bir Son

Çizgi romanda, yolculuk boyunca sırasıyla tanıştığımız karakterlere neredeyse adil davranılıyor ve hepsini az ya da çok tanıyacak kadar malzeme bize sunuluyor. Bu da Erondàr’da gezintiye çıkmışız gibi bizi bu dünyanın farklı bölgelerinde dolaştıran hikâyeden daha fazla keyif almamızı sağlıyor. Başından sonuna tutarlı bir yapı inşa eden Luca Enoch ile Stefano Vietti’nin, tek bir ciltte yepyeni bir dünya yaratırken inandırıcı olduklarını ve bu kısa hikâye boyunca karakterleri de başarıyla geliştirdiklerini rahatlıkla söyleyebiliriz. Üstelik teknolojik gelişmelerle büyücülere üstünlük sağlayan Teknokrat sınıfı üyesi Myrva ile bilge bir büyücü olan Alben’i ara ara karşı karşıya getiren çizgi roman, gelenek ile bilimin çatışmasıyla hikâyeye farklı bir tat katmayı da başarıyor. Kuşkusuz bu dünyayı çizgileriyle hikâyenin ruhuna uygun bir şekilde somutlaştıran Giuseppe Matteoni ise Enoch ile Vietti ikilisinin en büyük şansı oluyor.