Kahire'ye oh oh, Ankara'da vur vur

12 Şubat 2011, 00:48

Kahire'ye methiye düzerken, Ankara'da yakalandılar. İşte iktidarın çifte standardı… İşçiler Torba Yasa'yı protesto etmek istedi. Ama izin vermediler. Polis işçilere biber gazı sıktı, tazyikli suyla yerlerde süründürdü. Yandaş olmayan gazete de manşeti attı: “Mübarek'ten ne farkınız var?”

Onlar özgürlük savaşçısı bizdekiler eşkıya… Oysa işçiler; İşsizlik Sigortası Fonu'nda biriken para amacı dışında kullanılmasın, belediyelerde işçiler atılıp yerine taşeron firma çalışanları getirilmesin, kamuda esnek istihdam ile memurlar birkaç farklı kurumda çalıştırılmasın, esnek çalışma adı altında işçiler ihtiyaç olduğunda çalıştırılmasın istiyor.

Birbiriyle ilgisi olmayan 234 ayrı konuyu aynı yasa tasarısının içine koyup, oldubittiyle Meclis'ten geçirmeye çalışıyorlar. İçinde öğrenci affından keçileri merada otlatma şartlarına kadar her şey var. İşçi haklarına yönelik düzenlemeler de bu Torba Yasa'nın içinde.

Ne yazık ki demokratik hakkını kullanan işçiler copla, gazla, panzerle dağıtıldı.

Diğer yandan “ileri demokrasi” lafı dillerden düşmüyor, durmadan başkanlık sisteminin, eyalet ve valilik yönetiminin reklamı yapılıyor. Maksat demokrasi falan değil, padişahlık dönemine geri dönüş…

Mısır ve diğer Kuzey Afrika, Ortadoğu ülkelerindeki isyanların ana nedeni yoksulluk ve açlıktır. Üretim yoktur, istihdam yoktur. İşsizlik yüzde 25'e ulaşmıştır. Nüfusun yüzde 40'ı günde 2 dolardan az bir gelirle yaşamaktadır. İstihdamın yüzde 12'si turizme dayalıdır. Ekonomi ABD'den gelen birkaç milyar dolar hibeye muhtaçtır. Nüfusun yarısını oluşturan 25 yaş altı aç, işsiz ve gelecekten hiçbir umudu olmayan kesim patlamıştır.

Mübarek gidecek ne olacak? Ekonomik koşullar mı iyileşecek, demokrasi mi gelecek? Hayır. Ancak şurası kesin, büyük sömürgeci güç ABD bölgeyi yeniden şekillendirmekte, yıllar önce hazırladığı projeyi adım adım yürürlüğe koymaktadır. Türkiye'de de bu proje çerçevesinde çok hızlı bir değişim yaşanmıştır.

Bekir Coşkun bir yazısında sıraladı:

-Devletin tüm sivil kurumları tarikatların eline geçti,

-Yargı içindeki karşı yapılanma anayasa değiştirilerek tamamlandı,

-HSYK, Anayasa Mahkemesi, Yargıtay, Danıştay, Sayıştay bitti,

-Büyük medyada karşı görüş silindi,

-Üniversiteler, YÖK gitti

-Askerler sindi,

-Yandaş sermaye tüm sektörlerde öne geçti,

-AB yattı, umutlar Araplara bağlandı,

-Anadolu'da büyük dinci-muhafazakar dönüşüm sağlandı.

İşte bu… Bildiğimiz Türkiye'nin nasıl değiştirildiğinin fotoğrafı budur…

Neyse, bu kadar ciddiyet yeter… Liberal Demokrat Parti Genel Başkanı Cem Toker, Hüsnü Mübarek'e bir mektup “göndermiş.” Melih Aşık'ın köşesinden aktarıyorum:

“Mübarek Abi,

Hayretler içindeyim doğrusu! Seninki nasıl bir diktatörlük?

Gösteriler başlar başlamaz, hem gösteri yapanları, hem de gösteri yapma ihtimali olanları gaz, cop ve tazyikli su ile bir güzel ıslatmadın mı abi?

Bir toplama kampı kurup darbe yapacaklar diye muhalifleri içeri tıkmayı akıl edemedin mi?

Bu duruma nasıl düştün sen abi?

Telefon dinleme, teknik takip, kaset yayma, medyaya tehdit, yargıya gözdağı, köşe yazarlarına fırça, iş adamlarına vergi denetimi gibi demokrasi taktiklerini uygulamadan demokrasi yürür mü abim?

Dört yılda bir halka birer koli nohut, mercimek, makarna dağıtsan millet katiyen sokağa dökülmezdi. Oralar sıcak ama sözümü dinle sen kömür de dağıt. Yanında biraz da fakir fukara, garip gureba edebiyatı parçaladın mı, cahil cühelanın desteğini o anda sağlarsın.

Telefonları da dinletmedin sanırım, “Milli güvenlik için” deyip ortam dinleme araçları alıp da kullanmadın tabii. Yoksa bunlar başına gelir miydi?

Diktatörler çevrelerin biraz korku salmalı Hüsnü Abi.

Seni desteklemeyip sessiz kalanlar olursa 'Bi taraf olan bertaraf olur' dümeniyle hizaya getirecektin. İş adamlarının peşine maliyecileri takacak, uslanmayanın sermayesini kendi eşine dostuna naklederek piyasayı terbiye edecektin.

Bunları yapmadan ne demokrasi yürür abi, ne diktatörlük...

Senin bizden öğreneceğin çok şey var, çok.”