YENİ EĞİTİM YILI VE İLKOKUL HATIRALARIMIZ

İsmail Kahraman

belgeselciismail@gmail.com

12 Eylül 2022, 15:23

Yeni bir eğitim ve öğretim yılı başlıyor 2022 ve 2023 yılın da milyonlarca gencimiz ilk orta ve liseye gidiyor bu gün devlet ve milletimizin geleceği açısından mutlu ve umutlu olarak gençlerimiz ile gururluyuz eğitim deki sorunların bir gün mutlaka çözüleceğine inanarak makalemi yazmaya başlıyorum.Gebze gazetesi www.gebzegazetesi.com ve gazete Gebze de belgeselcinin not defteri köşesinde 11 Eylül 2013 tarihinde konuyla ilgili yazdığım makalemin lingini sizlerle paylaşıyorum Bakalım 2013 den günümüze değişen bir şey varmı. Birlikte okuyup yorumlayalım

Yeni Eğitim Yılı Açılışı ile ilgili 2013 Tarihinde Yazdığım Makale

Yeni eğitim ve öğretim yılı, bu hafta başladı. Öncelikle, bana küçük yaşlarda okuma ve kitap sevgisi veren, okumanın önemini anlatan Fadime Halam, Mustafa Babam, Emine Anam ve Amcalarım Ali ve Şaban Kahraman’ları rahmet, minnet ve şükranla anıyorum. Onların şahsında ahirete intikal eden tüm eğitim gönüllüleri için siz değerli tüm arkadaşlarımı Fatiha okumaya davet ediyorum. El Fatiha…

Yeni Eğitim ve Öğretim Yılı

Yeni eğitim yılı ile ilgili yazılıp söylenecek birçok şey var. Milyonlarca öğrencinin ders başı yaptığı yeni öğretim yılının hayırlı olmasını diliyor, www.gebzegazetesi.com’da daha önce yayınlan yazımdan alıntılar alıp, güncelleme yaparak sizlerle paylaşıyorum. Milli Eğitim’de değişen bir şey yok. Bakın geçmişte yazdığım ve bugün güncellediğim yazıları birlikte okuyalım.

İlkokul hatıralarım ve eğitim sistemi

Yeni eğitim yılı başladı. Her eğitim yılının açılışında heyecanlanır, geçmişe gider, çocukluk yıllarım, ilkokul hatıralarım gözümün önüne gelir. İlkokul yıllarındaki yaşadığımız o heyecan adeta bir sinema şeridi gibi gözümün önünden geçer.Bu hafta yeni bir eğitim yılı açılışına daha şahitlik ettik.milyonlarca öğrenci dün ders başı yaptı. Gençlere ve çocuklara sahip olmak en büyük zenginliktir. Milyonlarca ilköğretim ve lise öğrencisinin ders başı yapması Türkiye’nin en büyük zenginliği. Türkiye bu zenginliğin kıymetini bilmeli, çocuklarımız ve gençlerimize çok iyi sahip çıkmalıyız.

TORUNLARIMI OKULA GÖTÜRÜRKEN

2022 ve 2023 yılı nın İlk ders zili geçen hafta birinci sınıfa başlayan yavrularımız İçin çalmıştı. Torunum İsmail Arvas Kahraman’ın elinden tutarak onu okuluna götürdüm. Bu günde büyük torunum Asım Eymen Kesim 5. Sınıfa başlıyor bir zamanlar bizde onlar gibi ilk okul öğrencisiydik şimdi dede olduk .Torunlarının elinden tutup okuluna götürürken, ilkokul hatıralarım gözümün önünden geçti. Oğluma önce kahvaltı masasında okul hatıralarımı anlattım. İlk okula nasıl başladığımı söyledim. 1968-69 eğitim öğretim yılında 8 yaşında bugün Giresun’un Espiye İlçesi Soğukpınar Beldesi’nin Dikmen Mahallesi’ndeki okulda ilkokula başlamıştım. Ancak ailenin maddi durumundan dolayı, ablam eğitim tamamlamış ve ben onun önlüğü, yakalığını giyerek okula gitmiştim. Zayıf ve uzun bir çocuk, sınıfın ortasında diğer çocuklara nazaran hemen göze çarpıyordu.

Öğretmen neden okula bir yıl geç geldiğimi sorunca, arkadaşlarım ‘hocam bu okuma yazmasını biliyor’ demişlerdi. O an öğretmenler kurulu toplanıp, beni sınava tabi tutarak okuyup yazdığım anlaşılınca, öğleden sonra ikinci sınıftan devam etmeme karar verilmişti. Ailemin maddi imkansızlığından dolayı bir yıl okula geç gitmem beni üzmüş, her akşam ablamın yolunu, okul yolundaki ceviz ağacının altında bekleyerek okul kütüphanesinden kitap getirmesini beklemiştim. O birer okuma kitabı getirmiş, o evde ders çalışırken de ben okuma yazma öğrenmiştim. Okula gitmeden önce kendi kendime birinci sınıfı okumuş ve okur-yazar olmuştum.

Okul maratonumuz böyle başlamıştı. İkinci, üçüncü ve dördüncü sınıfları o gün Dikmen Köyü’nde, beşinci sınıfı ise köyümüzün karşısındaki nispeten mahallemize biraz daha yakın olan Gosköyünde bitirmiştim. Her gün okula giderken, naylon gübre torbasından dikilen çantaya okul kitaplarımızı yerleştirip, içerisine de bir parça mısır ekmeği de koyarak, okulda yakacağımız odunu da evimizden okula götürmek suretiyle, yağmurda, karda, çamurda her gün 45 dakika yaya yürüyerek dört yıl boyunca okula gidip gelmiş, öğle yemeklerimiz bir parça mısır ekmeği olmuştu.

Bu şartlarda ilkokulu bitirmiş, ilkokulu tamamlayarak yatılı eğitim için Espiye’ye gelmiştik. İlkokul yıllarımız başlı başına hatıralarla dolu. O yıllar ülkenin sıkıntılı ve karışık yıllarıydı. 68 kuşağının eylemleri, siyasi istikrarsızlık ve 71 muhtırası, anarşist hadiseleri sanki dün gibi hatırlıyorum.

Torunlarımın elinden tutup okula giderken, hem bu hatıralar gözümün önüne geldi. Hem de torunlarımın ne kadar çok şanslı olduğunu anlatmaya çalıştım. Gerçekten bugün ki çocuklar çok şanslı.Gerçi o gün çocuklar ve gençlerimiz üzerinde farklı oyunlar deneniyor sağ sol adı İle gençlerimiz kamplara bölünüp bir birimi öldürüyordu

Bu gün Z Kuşağı olarak gençlerimiz sanal ve kültürel tehdit altında bu günün tehdit ve tehlikesi ise daha farklı

Türkiye’nin her yerinde eğitim ve öğretim sürekli gelişti. Taşımalı eğitim, okullarda öğle yemekleri, kitapların parasız olması, köy okulları ile şehir okulları arasındaki farkın kalkması, Türkiye’nin nereden nereye geldiğini gösteriyor.Keşke köy okullarımız kapatılmasaydı bu gün köy okullarının kapatılması ile köyler boşaldı tıpkı köy okulları gibi köylerde virane oldu

Bizim çocukluk yıllarımızda ortaokulu okumak büyük bir hayaldi. Şehirde evi olanlar ya da kalacak bir yurt bulanlar ancak ortaokul okuyabiliyordu. Köyde hayatını zor geçindiren ailelerin şehirde çocuk okutmaları gerçekten imkansızdı. Bu yüzden birçok genç ilkokuldan sonra eğitimine devam edemiyordu. Üniversitede okumak ise tamamen hayaldi.

Anadolu insanı, evladını ortaokulda ve lisede okutma imkanı bulamazken, o dönemin beyaz Türkleri halka rağmen fakirlik edebiyatı yaparak ülkeye düzen vermek isteyenlerin çocukları Amerika’da, İngiltere’de ve Almanya’da okuyorlardı. Türkiye’deki normal üniversitelerin ötesinde çocuklarını seçkin kolejlerde okutanlar, halkın vergisi ile en iyi üniversitede okuyup devleti yöneten yöneticiler yıllarca Anadolu insanı köylünün çocuğunun lisede ve üniversitede okumalarına imkân tanımamışlardı. Bu Türkiye’nin ve insanımızın büyük bir kaybıydı.

EĞİTİM SEFERBERLİĞİ İLAN ETMELİYİZ

1968 yılının üzerinden yarım asır dan fazla süre geçti. 54 sene sonra geriye doğru baktığımda hep eğitim ile ilgili kavgalar, mücadeleler ve sıkıntılar yaşandı ve yaşanıyor. Aslında eğitim üzerinden ne siyasi, ne sosyal ve nede ekonomik rant sağlanmamalı. Eğitim hiç paralı olmamalı. Eğitimde fırsat eşitliği tam anlamı ile sağlanmalı. Sosyal devletlerde dershaneler, özel ders, paralı kolejler ve özel üniversiteler en önemlisi üniversite öğrencisinden harç adı altında para istemeler komple kaldırılmalı. Eğitim ve öğretim için tam anlamı ile seferberlik ilan edilmeli. Eğitim ve öğretim gönül işi ve hayır hizmeti olmalı.

Eğitim ve öğretim için insanlarımız karşılıksız, eğitim kurumları yapmalı. Fakir öğrencilere burslar verilmeli. Genç neslimizi en iyi şekilde okutup, devlete ve millete hayırlı bir insan olarak yetiştirmeliyiz.

MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI NE KADAR MİLLİ?

Milli Eğitim sistemimiz sürekli tartışma konusu olmuştur. Türkiye’de iki bakanlığın adı değişmedi. Birisi Milli Eğitim Bakanlığı diğeri ise Milli Savunma Bakanlığı. Acı ama gerçek Milli Eğitim Bakanlığı’mızın ne kadar milli olduğunun ciddi anlamda tartışmamız gerekiyor. Her gelen hükümet Cumhuriyet tarihi boyunca Milli Eğitimi yazboz tahtasına çevirdi. Hep tartışma konusu oldu.

AK Parti dönemine kısaca bir göz atalım. Türkiye uzun süredir AK Parti tarafından yönetiliyor. Aynı parti ve aynı düşünce. Ancak kaç kez Milli Eğitim Bakanı değişti. Bakanlar içerisinde en çok Milli Eğitim Bakanlarının değiştiğini göreceğiz. AK Parti iktidarı dönemi boyunca, Maliye ve Ekonomi Bakanları ile Milli Savunma Bakanları en az değişen bakanlar arasında yer alırken, en fazla değişikliğe uğrayan, en çok yasa ve yönetmelik çıkartılan bakanlık Milli Eğitim Bakanlığı olmuştur.

AK Parti döneminde Milli Eğitim Bakanlığı yapan isimleri sizlere hatırlatıyorum. AK Parti’nin Milli Eğitim Bakanları; Erken Mumcu, Hüseyin Çelik, Nimet Çubukcu, Ömer Dinçer, Nabi Avcı, İsmet Yılmaz, Ziya Selçuk ve Mahmut Özer. Neredeyse iki yılda bir bakan değişikliği yapılmış. Bu gerçekten kabul edilemeyecek, üzerinde durmamız gereken bir durum. Milli Eğitim Bakanlığı bu kadar tartışmaya açık olmamalıydı. Halen tartışmalar devam ediyor. Milli Eğitim Bakanı’nın gerçekten milli olması için tam anlamı ile bir seferberlik başlatmalıyız.

Evet, eğitim ve öğretim ile ilgili yazılarıma devam edeceğim. Bu hafta torunlarım İsmail Arvas ve Asım Eymen’i okula götürürken, çocukluk yıllarımı hatırlayıp, ilkokul hatıralarımı sizlerle paylaşmaya çalıştım. Milli Eğitim Bakanlığı ile ilgili görüş ve düşüncelerimi yazarak tarihe not düşmek istedim. Cumhuriyet tarihi boyunca bugüne kadar Milli Eğitim Bakanlığı yapan kişilerin listesini sizlerle paylaşırken, yeni eğitim ve öğretim yılının ülkemize, gençlerimize hayırlı ve yararlı olmasını diliyorum. Milyonlarca gencimizin okullara başlaması ile mutlu ve gurur duymamız gerektiğine inanıyorum.

Öte yandan bu konuda yazdığımız yazıları www.gebzegazetesi.com ve www.gazetegebze.com.tr adresinden okuyabilirsiniz.

İŞTE BAKANLARIN LİSTESİ;

http://www.meb.gov.tr/meb/

1- Rıza Nur

2- Hamdullah Suphi Tanrıöver

3- Mehmet Vehbi Bolak

4- İsmail Safa Özler

5- Hüseyin Vasıf Çınar

6- Şükrü Saraçoğlu

7- Hamdullah Suphi Tanrıöver

8- Mustafa Necati Uğural

9- İsmet İnönü (vekil)