Gıcırdayan yokluk muşambasıyla
Oku meydanını naraların
Kırlangıçlar görmeyen
Yalnız hülyalara
Sessiz çığlıklarını bırak
Kapkara dalgaların
Dönmüşken baharlar kışa
Var git ezel talihine
Namını çığır obalardan
Islığına karışan boranda
Kurumuş öfkeleri yol bir bir
Çivisi çıkmış
Kalıbı dökülmüş
Virane alemden
Prangaları ülker
Dolansın dursun kınında
Ak , pak , çak
Beylik sazendesinde
Bırak kafiyesiz solgun geceyi
Mürüvvetiyle tekinsiz
Adsız bilmeceyi
Hanidir git
Uşaklığına yanası
Alında yüz karası
Dilenen ezgilerden
Git artık
Öksüz kalmış niceden !..
Sibel Çakcak