Öteki Ninjalar yahut “Power Rangers”

Uğur Tatar

ugurtatar@yaani.com

05 Eylül 2023, 11:36

Doksanlı yılların en popüler televizyon dizilerinden biri olan “Power Rangers”, 1993’den bugüne tam 24 sezondur dur durak bilmeden devam ediyor. Tüm bu zaman zarfında renkli kahramanlarımız, uzaylılara karşı Dünya’yı savundular, ninjalığın kitabını yazdılar, fütüristik arabalarla hava attılar, uzaya çıktılar, başka galaksilerde savaştılar, zamanda yolculuk ettiler ve daha neler neler yaptılar. Şimdi ise “Power Rangers” (2017) filmi sayesinde kahramanlarımız, Iron Man zırhından aparılmış yeni kostümleri ve onlardan beklenmeyecek ağırbaşlı tavırları ile bir kez daha karşımızdalar!

Zamana Meydan Okuyan Kahramanlar

“Power Rangers”, “Mighty Morphin Power Rangers: The Movie” (1995) ve “Turbo: A Power Rangers Movie” (1997) filmlerinden sonra kahramanlarımızın üçüncü sinema filmi olma özelliğini taşıyor. Yönetmen koltuğunda, “Project Almanac” (2015) filminden sonra ikinci uzun metraj filminin yönetmenliğini üstlenen Dean Israelite oturuyor. Senaryo ise “Dreamer” (2005), “Real Steel” (2011) ve “Flight” (2012) gibi filmlerden tanıdığımız John Gatins’e emanet edilmiş.

Zamanında bir şekilde seyircinin gönlünü çalmış filmleri ya da dizileri, günümüz koşullarında yeniden ele almak artık son derece sıradan bir durum haline geldi. Allanıp pullanan ve yeni jenerasyonun beğenilerine göre şekillendirilen bu yeniden çevrimlerin en son halkası olan “Power Rangers”, gençlik filmlerinde olmazsa olmaz diyebileceğimiz birçok şeyi bünyesinde barındırıyor: güzel kızlar, kaslı erkekler, “öteki”lerden oluşan bir grup, niteliksiz şakalar, içi boş aksiyon… Ama bu film, aynı zamanda kendini çok da ciddiye alıyor. Filmin bir saatten fazlalık bir kısmı neredeyse hiç aksiyon sahnesi barındırmayarak sadece karakter geliştirmeye odaklanıyor. Ama bu çaba, ne yazık ki karakterlerin iç dünyalarına şöyle ucundan kıyısından bir dokunmanın ötesine geçemiyor. Sadece basmakalıp formüller üzerinden karakterleri derinleştirmeye çalışan filmde, bir sürü lüzumsuz şey izlemek durumunda kalıyoruz. Alfa erkeği ile esas kızımızın arasındaki havada kalan ilişki, filmin bütünlüğü içerisinde hiçbir yeri olmayan aile dramı ve bir komedi filminde kullanılabilecek kuşak çatışması sahneleri bunlardan sadece bazıları. Tıpkı karakterlerin birbirlerini doğru düzgün tanıyamamaları gibi biz de onları bir türlü tanıyamıyoruz.

Ağır Aksak İlerleyen Büyük Bir Karmaşa

Aslında “Power Rangers” dizisi neredeyse her sezonunda yeni bir başlangıç yaptığı için kahramanlarımızın orijin hikayesini anlatmak, beraberinde büyük bir sorumluluk getirmiyor. Bu yüzden de Matt Sazama, Burk Sharpless, Michele Mulroney ve Kieran Mulroney’den oluşan ekibin kaleme aldığı hikâyeden yola çıkarak senaryoya tek başına imza atan Gatins, filmin dünyasını özgür bir şekilde inşa edebilme lüksünden sonuna kadar yararlanıyor. Ama maalesef bu özgürlüğün sonunda ortaya çıkan senaryonun özgünlüğünden bahsetmemiz pek mümkün olmuyor! “Power Rangers” filmi, “Green Lantern” (2011) gibi başlıyor, “Chronicle” (2012) gibi devam ediyor, yer yer “Mighty Morphin Power Rangers: The Movie” filmine çok benziyor ve “Transformers” serisinin görkemli robot savaş sahnelerine öykünerek nihayete eriyor. Uzun lafın kısasını söyleyecek olursak, Israelite’nin yönetmenlik konusunda geriye doğru büyük bir adım attığı bu 2017 model “Power Rangers”, sıkıcı ve ağır aksak ilerleyen tanışma faslı, finale sıkıştırılan kof aksiyon sahneleri, nostaljik damarı umursamayan yapısı ve yarattığı evrene ruh katmayı beceremeyen kimliksiz üslubu ile seyirciyi fazla hafife alan bir film olduğunu gösteriyor.