EY YUNUS !

03 Eylül 2018, 09:47

‘’ Ben yürürüm yana yana

Aşk boyadı beni kana

Ne akilem ne divane

Gel gör beni aşk neyledi ‘’ ( Yunus Emre )

Hayatına ilişkin kesin bilgilere ulaşılamasa da 1241-1321 yılları arasında yaşadığı tahmin edilen Yunus Emre , tasavvuf Edebiyatı’nın en güçlü isimlerindendir . İnsanı insan olduğu için Yaratılan ‘ dan ötürü sonsuz hoşgörüyle seven , söyledikleri ve hayat tarzıyla hem etrafındakilere hem de kendinden sonrakilere örnek olan ozan , derviş .

Hocası Taptuk Emre , yetiştiği yer O’ nun dergâhı . Bu dergâhta tam kırk yıl hizmette bulunur Yunus öf bile demeden , odun keser sırtında taşır nefsini terbiyede ve şeyhine saygıda kusur etmez . Zamanı geldiğindeyse yollara düşer , dili döndüğünce gücü yettiğince içindeki hakikati sesiyle nefesiyle insanlara duyurur . Ağzından çıkan cümleler bazen nasihattir bazense gönül yolculuğunda vuslata duyulan hasret . Her daim gurbettedir Koca Yunus , onca insan arasında bir başına kalmış hakikat gurbetinde . Naiftir , zariftir , hakiki aşk yolunda incelerden ince bir gönlü yüce .

‘’ Edebim el vermez

Edepsizlik edene

Susmak en güzel cevap

Edebi elden gidene ! ‘’ ( Yunus Emre )

Boşuna asmamışlar eskiler baş köşeye bu levhaları .

Edep ya hû ! dediğimiz yüzyılımızda ne çok ihtiyacımız var Yunus ‘ un duruşuna .

Bugünlerde ne kurduğumuz cümleler doğru ne de biz , ne hakikati yaşar ne de edebi biliriz .

Şikayetler fırtınası değildir tesellimiz , bir kez aynaya baksak , baksak şöyle bir kez aynaya sahi ne kaybederiz .

Fani yürekte ölmeden azgın nefis , doğruluk düsturunu hayata geçirebilmek mümkün mü ?

Komşun açken tok yatıyorsan bırakın tok yatmayı komşuluk nedir bilmiyorsan kul hakkına nereden başlamalı dersiniz .

Herkes haram yiyen harami , ülkeler devletler milletler ya onların içini dolduran kalabalıklar fukarası . Azınlıktaysan suçluluk yaftasıyla dolaşmaya mahkumsun susmak sesini çıkartmamak en iyisi . Ahir zaman bu ya ! güçlüler haklıdır haklılar güçsüz öyle mi ?

Koca Yunus iyi ki de bu çivisi çıkmış devirde yaşamamış , mal mülk toprak kavgasıyla başı beladan kurtulmayan insanoğlunun utancını , tek başına göğüslemek zorunda kalmamış . Hangi kelimelerle hangi cümleleri kayda geçirsek nafile . Bozuldum bozuldun bozuldu velhasıl bozukluk baştan ayağa yılan misali sarıverdi ruhumuzla bedenimizi . Burnumuz nahoş kokulara o kadar aşina ki artık rahatsız bile olmuyoruz zamane çöplüğünden .Hayatın kıyısında kenarında oyalanıyoruz derme çatma oyuncaklarımızla ne kadar eğri iş varsa toplanıp bir araya gelmiş sözümüzde , özümüzde varlığımızın gerçeğini unutmuş biz olmaktan uzağız her nedense . Noktaları başkaları koyarken hayat sayfasının yaprağına virgüller çoktan silinmiş defterimizden . Haydi ! haksızlık etmeyelim kendimize desek zaten hep kendimizde değil miydik .Şeyhinin dergâhına odunun bile eğrisini sokmayan Yunus şu perişan halimizi görse ne derdi acaba .

Koca Yunus ‘ u anlatmak haddimiz değil elbet , hatırımıza düşen bir süredir Hak davasındaki sessizliğimiz ikiyüzlülüğümüz . Bizim de dergâhımız doğru kesilmiş odunlara muhtaçken bunca eğrilik yanlışlık niye ? Her şeyin kabahatlisi değişen zaman mı yoksa çağdaşlık kılıfıyla önümüze sunulan mı ?

Ah Yunus Ah ! biz ademoğlunaysa vah ki ne vah .

Sibel Çakcak