SEYYAH ve SES

06 Eylül 2018, 10:28

Yollar çağırır bazen hayatın sıkboğazlığında yolcunun ertelediği renklere . İşte böyle renklerden biri de dost denilen topraktır kahverenginin büyülü gölgesinde .

Beklenilen o son yolculuktan evvel ara ara bizim de payımıza düşer serinleten rüzgârlar .

Ahlat-ı erbaa sessizce sokuluverir ıslık misali geceden sabaha yaşanmışlıklarımızın ortasına ve başlar fani yolculuklardan biri daha .

Mekân yahut zaman ne fark eder özneyle yüklemin baş köşede oturduğu seyyahlık kiliminde , açılır ya kapılar ardına dek uzun incecik bir yol selam durur ya maziden , nazmı da nesri de kardeş olur hecede gecede ve nihayetinde . Efelerin ötelerden yükselen sesiyle irkilir yaşam ve bağdaş kurup başlar muhabbetin bir de böylesi .

‘’ Kesmişler iğdeyi ta derinden

Çocukluğum binip gitmiş ürkekliğinden

Değirmen taşında sesler selinden

Zerreyle hemhal döner derinden

Maviden bulutlu çapraz hatıra

Sapsarı duvarlar ayakta hâlâ

Bir çift bakışta zaman aşina

Sanki o kalmış yekpare sima

Karanlık gecenin şahidi gibi

Kilimlerle örtülmüş cevizin dibi

Yemyeşil yaprakta yuvarlak sini

Sımsıcak baharda çayları demli

İnciden dizilmiş evler ahşaptan