İnsan olmak insan olmaya yetmiyor. Gözleriniz buğulanıp yüreğinize sessizlik çöktüğünde bir bakın kendinize. Sizi üzen küçük şeyler büyük şeylere dönüşmeden bakın neler olup bitiyor içinizde.  Yaratılmış olana, yaratandan olan bir parça sevgiyi çok mu göreceğiz bir birbirimize.  Tutunacak dalımız  yok  sevgi  yoksa  kalplerimizde.  Nasıl   kırarız sonbaharı gönlümüzde.  Nasıl yaşarız tek düze.  Değerlendirin yalnızlığınızı. Keşfedin kendinizi.  Acıyan  yüreğiniz mi?  İyileşin, iyileştirin kendinizi.

 Yalnız bırakın kalbinizde kalan soğukluğu.  Şunu bunu.  Affedin içinizdekileri. Ferahlasın gönlünüz.  Elimizi kolumuzu hareket ettiren sevgi , ışığı olsun yarınlarımızın. Sevmek sizi siz yapan şey olsun.

 İnsan olmak insan olmaya yetmiyor.

Yer alın bir veya birkaç kalpte.
 Kötülük uğramasın size. 
Kalbin taşısın seni sevgi ve umutla yarınlara.
 Sevin ama samimi bir dille.

Sevin ama öldürmeden.
Sevin dağıtmadan ağlatmadan.

 Sevin !..

Öyle bir sevin ki;
Şiddetine siz karar verin.

MÜZEYYEN OCAKLI