Helezonlar çiziyor, ruhumdaki dalgalar
Gönlümün kıyıları, paslanmadan gelmedin
Seni, sensiz sevmeler, limitini doldurdu
Yürek denen deli tay, uslanmadan gelmedin
Duy sesim, duy diyerek, paralanıp durdumda
Her günün indisine, saatleri kurdumda
Ben ki; kahbe feleği, bu uğurda vurdumda
Bitip, kendi kendinde, yaşlanmadan gelmedin
Aşk şiire bahane, sevda; yalan öyle mi?
Sahi, ne idi adın, Mecnun musun, Leyla mı?
Sanırım sona erdi, çöl de gezme eylemi
Acılarla doyarak, beslenmeden gelmedin
Kendinden gayrısına; yaren ettin, yar ettin
Elame, seyri sıla, kendine diyar ettin
Hasret denen zalimi, layıkıyla var ettin
Ve dibine uzanıp, yaslanmadan gelmedin
Yaz dedin, bahar dedin, uyudun ya! kışları
Yolunu gözlemekten, dondurdun bakışları
Sustu gönül kuşları, sustu, şen alkışları
Duygularım sömürüp, hislenmeden gelmedin
Aliye Uyanık/BOZOK KIZI
26.05.2019 Çanakkale /Geyikli