İlk defa koçluk egitiminde inançların ne demek olduğunu öğrendim. Aslında her şey... Söylediğimiz her söz, her cümle, bence dediğimiz her şey... Çünkü biz her şeyi öğrenerek, duyarak, hissederek, görerek içselleştiriyoruz ve öyle inanmaya başlıyoruz. Örneğin: Sevilmeyerek büyüdüğünde sevilmeyen biri olduğuna inanıyorsun, ne tesadüf (ki tesadüf değil, tamamen senin enerjin) çevrende hep seni sevmeyen insanlar vardır. Ta ki bir gün bunun sadece bir inanç olduğunu ve sana öğretilen bir şey olduğunu fark edene kadar. Tabi ki o zamana kadar belki birçok sevgisizlik sana ayna oldu fark etmedin. Her şeyi o kadar kabul edip, biz sanmışız ki! Ben uyanmalıyız diyorum! Her şey ama her şey sadece o anlardaki bizim algımızdır. Olaya bakış açımız, o an hissettiklerimizdir. Ve bunlar daha sonra inandıklarımız olur. O an onlara inandık, şimdi tam tersine inanmaya ne dersiniz? Sadece biraz cesaret! Ne için mi? Kendini keşfetmek için ve yeni sen için... Unutma her şey senin içinde!
Masal Öztürk