Sahiden

07 Mayıs 2019, 15:25

Bir çocuk gülüşünde

yitirdim umudu..

Şimdi ;

Yağmura hasret

kurumuş çamur gibi yüreğim.

Hangi umut ıslatabilir

sahra çölümü?

Hangi ben

kanar bir daha aynı umuda!

Durun söylemeyin,

inandım

çoktan o geveze yalanlara.

Gök gürlermi bir daha

hemde kulakları patlatırcasına?

Bu nasıl derin bir patırtı yeryüzü aleminde.

Ya gökkuşağına ne demeli;

ansızın o değil mi her güneşte kaybolan?

Bir gece aydınlığı yada

bir gün karanlığında

bir ışık hüzmesi yada

nurdan bir damla umut lazım bana.

Sahiden bir gülüş,

sahiden bir ağaç gölgeliği..

Sahilde bir yaz, tomarla kitap..

Gündüzü olmayan şemsiyesiz ve botsuz bir kış

lazım bana..

Hemde öyle böyle değil sahiden lazım.

Sahi,

hangi ara aramaya koyulduk

daha dün avuçlarımızda olanı.

Sahi, sahiden biz ne olduk?

Nurten KESKİN/ KoşYaz Platformu

Yorum Gönder 0
Facebook Yorumları 0

İsminiz

Yorum Gönder

Kalan Karakter:

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×