Altındandır son baharın yaprakları. Uğuldayarak eser sonbahar rüzgârları. Gecesi sis olur soğuk olur sabahı. Yapraklar üşür dalında.
Sabah güneşiyle ısınalım derken. Güneşten onlara bir sarılık geçer.
Bu sarhoşlukla bir rüzgâr eser.
Savurur onları yerden yere.
Altındandır son baharın doğası.
Renk renk olur sararır ovası.
Dağlar renk cümbüşüyle salınır.
Soğuk bir rüzgar eser.
Daldaki doğadaki canlıların canını alır.
Oysa bir çiftçi anca tarlasını sürer. Omuzunda heybe yeni tohumlar eker. Doğa yeniden var olsun diye.
Onları toprağa gömer.
Nice canlılar uykuya dalar.
Yere düşen her yaprak onları sıcacık sarar.
Altındandır son baharın yaprakları. Rüzgârıyla savurur tohumları.
Kış uykusuyla uyutur bahara denk onları...
21.09.2016
Ümran Yavaş Tepecik