Kıskıvrak derin bir sancı içinde
İnceden göz kapaklarımı açmış kanatlanmışım ben.
Kelebekler gibiymişim önce şen şakrak,
Sonra en dipte durulmuşum ben.
Mayasız yoğurmuş hayat beni,
Bir ara yoruldum sanmışım
Meğer yoğrulmuşum.
Yoğruldukça kendime çıkmış sokaklarım
Her gün başka çıkmaza sapmışım.
Başımı kaldırmış ayaklarım
Bir de bakmışım
Kendi çıkmazımda doğrulmuşum ben.
Bir düşmüş bir kalkmışım oysa
ne ara kendimi o kadar büyüdüm sanmışım!
Bir ömür özlemişim uzak olanı
Oysa özlemez mi herkes uzakta olanı.
Ötesi berisi yok şimdi dizelerin.
Ne önemi var geçmiş gitmiş gecelerin
Bir durmuş bir yol almışım.
Büyüdüm sanmışım,
oysa ben doğduğum günde kalmışım.
Nurten KESKİN
Kocaeli Kadın Yazarlar Gurubu