Sevgili kızım diye başlamak isterdim sözlerime ,ama biz çoktan sattık sevgimizi ellere.
Kıyamadığım ,koklayamadiğim o güzel yüreğine.
Şimdi ektin nefret tohumunu
Ne ağır bir hesaptayız ,hiç bir mevsim güneş görmeyecek.
Yirmili yaşlarımın en büyük ölümüydü yaşadığım
Şimdi orda en yakında bak ,dokun !çorak topraklara ,yerim kalbin ,bak dikili mezartaşı ,hani hep üstü Cicekler leylaklar, olan mezar taşı.
Ama dur bizim hikayemiz başka ,benim toprağım çorak
Benim toprağım kızıl. her hafta gel olurmu? Mezarım da adım bak “kırgınız ve küsüz “yazıyor.
Dur!nasıl sesleneceksin ?Anne deme lütfen ,dur sen anne dersen benim sol yanım sızlar sen anne dersen çektiğim hasretlik dile gelir iyisimi hiç bir şey deme
Çok uzak diyarlardan gönderiyorum bu mektubu adres yok elimde belki bulunmaz ,belki kalır mahşere.
Ama anlarsın bir gün mutlak sende
Deniz gözlüm Cinar bakışalım dur gitme...
Zeynep Çınar